Weekend pogłębiający Walentynki 2020

W dniach 14-16 lutego tego roku nasz ośrodek zorganizował trzeci raz rekolekcje o tej tematyce. Termin został przez nas zaplanowany nie bez przypadku. Na święto okazywania sobie miłości do Domu Rekolekcyjnego księży pallotynów w Ząbkowicach Śl. przyjechało 8  małżeństw. Weekend prowadzili Ewa i Robert Stolarczykowie i ojciec Samuel Pacholski. Do współprowadzenia zaprosiliśmy Majkę i Wojtka Drwal z Tarnowa oraz Agnieszkę i Adama Górniaków z Jaworzna.

Małżeństwa przyjechały z całego kraju.. Pracowaliśmy w pocie czoła i z drżeniem serc. To są bardzo emocjonujące chwile spędzone razem przez małżonków. Po wielu latach wspólnej drogi jest okazja do porozmawiania o sprawach, które nigdy nie były poruszane albo są dawno zakurzone i potrzebują odświeżenia w bezpiecznej i sprzyjającej atmosferze lub spojrzenia na naszą relację intymną z innej perspektywy.

W walentynkowy weekend wzięliśmy udział w weekendzie pogłębiającym Spotkań Małżeńskich organizowanych przez ośrodek świdnicki. Temat to „Nie unikajcie siebie nawzajem. Miłość-erotyka-dialog” i powiem Wam, że bardzo nas zbliżył ten temat, ten czas, świadectwa prowadzących (..). Jeśli ktoś się waha, czy wziąć udział w tych rekolekcjach, to gorąco zachęcam, by przestał się wahać i wziął w nich udział!. Widzę nasza przemianę, jest to na prawdę cudowne. Te rekolekcje winniśmy zrealizować 6, 7 lat temu, kiedy trud macierzyństwa dawał się we znaki chyba najmocniej (ze szkodą dla naszej relacji). Z perspektywy czasu, okres ten mogliśmy przeżyć lepiej, gdybyśmy mieli ten temat przepracowany wcześniej. Jeszcze raz gorąco polecam. My jechaliśmy prawie 400 km i nie żałujemy! W przyszłym roku chcemy je powtórzyć, by skonfrontować postanowienia i doświadczyć nowych świadectw, które są bogactwem tych spotkań.

Dziękujemy za ten cudowny czas otwarcia oczu na sprawy intymne w małżeństwie. Był to dla mnie temat tabu. Intymne spotkania z mężem były dla mnie obowiązkiem małżeńskim z którego czerpałam niewiele przyjemności. Kiedy uświadomiłam sobie jak jest to ważne w naszym życiu, w sferze duchowej, że jest to rodzaj modlitwy to zupełnie zmienił się mój punkt widzenia.

W dniach 15-17 listopada 2019 r. w Ząbkowicach Śląskich odbyły się rekolekcje pogłębiające W dialogu z Panem Bogiem. Przygotowali je i poprowadzili Anetta i Jarek Radeccy, Ewa i Robert Stolarczykowie oraz Iwona i Krzysztof Grabcowie ( z ośrodka wrocławskiego). Przyjechało 7 par, wśród których byli zarówno uczestnicy jak i animatorzy SM. Okazało się, że dla niektórych osób dialog z Bogiem jest bardzo trudny, bo nie potrafią sobie wyobrazić, że można rozmawiać z Absolutem.

Z wypowiedzi innych uczestników rekolekcji: 

Rekolekcje zaspokoiły moją potrzebę sensu, rozmowy o modlitwie zaczęły łączyć naszą drogę do Boga.

Poznaliśmy swoje sposoby przeżywania wiary.

Doświadczyłem, że Bóg mnie słucha. Potrzebowałem tych rekolekcji, bo moja relacja z Bogiem zwietrzała.

Oboje doświadczyliśmy bliskości z Bogiem i ze sobą wzajemnie. Po raz pierwszy po śmierci naszego Syna podzieliliśmy się naszym doświadczeniem cierpienia i przylgnięcia do Pana choć jest to trudne do wypowiedzenia słowami…W tym czasie Bóg nas umocnił, pocieszył i wezwał do nawrócenia w sposób Jemu właściwy.

Również animatorzy prowadzący rekolekcje wyjechali ubogaceni. Dziękujemy zwłaszcza Iwonce i Krzysiowi za wsparcie. Cieszymy się, że współpraca z ośrodkiem wrocławskim była tak owocna.

31 sierpnia – 2 września 2019

Kolejny weekend podstawowy za nami. Prowadziliśmy go w składzie – Ewa i Robert Stolarczykowie, Terenia i Robert Jagielscy, Asia i Krzysiek Luss ( którzy przylecieli z Anglii, by nas wspomóc) oraz po kilkuletniej przerwie – o. Cyprian

To już drugi turnus, który zorganizowaliśmy wspólnie z animatorami z Ośrodka Zielonogórskiego.

W turnusie udział wzięło 12 par z 7 ośrodków w Polsce wraz z dziećmi oraz niezawodny ks. Grzegorz Laskowski (z Gorzowa Wielkopolskiego). W sumie było nas 25 osób dorosłych i 24 dzieci  w wieku 0,5 -16 lat.

Pierwszy dzień po przyjeździe rozpoczęliśmy od spotkania „Co było dla nas ostatnio ważne”  ( z uwzględnieniem rozpoznawania i nazywania uczuć, i wagi ich bezpośredniego wyrażania).  Drugą część dnia spędziliśmy na wy-prawie do Ogrodu Bajek i na Górę Igliczną, gdzie podczas mszy św. w Sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej powierzyliśmy siebie, nasze rodziny i cały ruch Spotkań Małżeńskich Matce Bożej. Po kolacji, razem z dziećmi, podczas wspólnej modlitwy wieczornej dziękowaliśmy Panu Bogu za to, czego każdy z nas doświadczył.

Plan kolejnych dni był podobny. Codziennie rano, przed śniadaniem, uczestniczyliśmy we mszy św. sprawowanej kolejno w intencji każdej z rodzin, później albo odwoziliśmy dzieci na teren strońskiej parafii i wracaliśmy na spotkanie z dialogiem, a później była poobiedna wyprawa w góry, albo, kiedy nie było spotkań z dialogiem – już po śniadaniu wyruszaliśmy (chętni) na całodzienną wędrówkę.

Po kolacji modliliśmy się wspólnie z dziećmi. Codziennie też spotykaliśmy się wieczorem na nocnych rodziców rozmowach. Bardzo ważna była dla nas wszystkich obecność ks. Grzegorza na tych spotkaniach, gdyż wiele spraw wymagało wyjaśnienia, czasem naprostowania lub rozwiania wątpliwości. Z zaciekawianiem czekaliśmy na jego podsumowanie (bo zawsze miał ostatnie dość długie zdanie).

Oprócz spotkań z dialogiem wychodzil;iśmy na piesze wędrówki po górach. Trasy miały opcje trudniejsze i łatwiejsze, rozpoczęliśmy od przejścia ok. 5 km, a zakończyliśmy na ok. 27 km. Podczas kolejnych wycieczek spenetrowaliśmy okolice Lądka Zdroju ( Wrzosówka, Borówkowa Góra, Trojak, Jaskinia Radochowska, Orłowiec. Przeszliśmy też trasę Karłów – Szczeliniec – Błędne Skały. Byliśmy również na Śnieżniku, ale zdobyliśmy go z innej strony niż poprzednio. Starczyło nam czasu na odpoczynek nad zalewem w Dolnej Morawie i na zwiedzanie kopalni uranu i Jaskini Niedźwiedziej w Kletnie. Podczas wypraw była okazja do indywidualnych rozmów, ks. Grzegorz nawet prowadził zapisy i ustawiał kolejkę…

Doświadczyliśmy  ogromnej pomocy ze strony ks. Proboszcza parafii, na której terenie mieszkaliśmy. Okazało się, że na nasze dzieci czekały dwie panie, które wraz z księdzem proboszczem zorganizowały wyjazd do teatru na przedstawienie i na warsztaty kukiełkowe, spotkanie ze Strażą Miejską połączone z nauką pierwszej pomocy, wyprawy na place zabaw i na lody. Dzięki temu rodzice mieli doskonałe warunki do przeprowadzenia dialogu. Kościół parafialny w Stroniu był też miejscem naszych niedzielnych Eucharystii, gdzie włączaliśmy się do sprawowanej Liturgii Słowa, a ks. Grzegorz głosił kazania (pośrednio reklamując Spotkania Małżeńskie).

Zakończeniem turnusu była msza św. z odnowieniem przyrzeczeń małżeńskich w Wambierzycach w Sanktuarium matki Bożej Królowej Rodzin.

1 czerwca popołudnie spędziliśmy na terenie kraszowickiej parafii. To już tradycja, że przed wakacjami spotykamy się na dialogu i na pikniku w jednym czasie. Rozpoczęliśmy Mszą św., po której było wspólne grilowanie. A gdy już się najedliśmy i nagadaliśmy – przyszedł czas na comiesięczne spotkanie z dialogiem.

W dniach 17-19 maja 2019 r. w domu rekolekcyjnym w Ząbkowicach Śląskich odbyły się rekolekcje podstawowe dla małżeństw. Parą prowadzącą byli Agnieszka i Przemek Kozak, pomagali im animatorzy  Ewa i Robert Stolarczyk, Ula i Artur Donath z diecezji opolskiej oraz ksiądz Przemysław Pojasek. Uczestnicy przyjechali z chęcią poprawy relacji, umocnienia, ale też po pomoc w kryzysie.

Otrzymaliśmy 2 spisane świadectwa, którymi chcielibyśmy się podzielić:

„ Cudowny, fantastyczny weekend. Okazja do zwolnienia, zatrzymania się. Popatrzenia na sprawy innymi oczami z miłością i akceptacją. Bez oceny i opisywania trudności, z którymi małżonkowie przyjechali.Cudowny czas.”

  „Rekolekcje wywołały w nas szczęście, wzruszenie, poczucie bliskości i zrozumienia siebie nawzajem. Wróciliśmy do czasów sprzed narzeczeńskich, kiedy więcej energii wkładaliśmy w to, aby poznawać się.

 Mimo, iż znaliśmy zasady dialogu i rozumieliśmy konieczność częstych rozmów w małżeństwie, natłok obowiązków i rutyna sprawiły,że zaczęliśmy oddalać się od siebie, a nasze rozmowy stawały się płytkie, chociaż mieliśmy sobie dużo do powiedzenia.

Forma dialogu używana w czasie rekolekcji pomogła nam wyrazić nasze myśli z szacunkiem i miłością porozmawiać na trudne dla nas tematy.

Dzięki oderwaniu od codzienności mogliśmy skupić się wyłącznie na sobie nawzajem, bez rozproszeń z zewnątrz.

Wracamy do domu z chęcią kontynuacji dialogu, pracy nad sobą i znajdowania na to czasu w każdych okolicznościach. Na nowo zrozumieliśmy, że to fundament, na którym budujemy nasze życie. Bez silnej relacji wszystkie te drobne codzienne sprawy, które zbyt często stają się ważniejsze od jej budowania, są tak naprawdę pozbawione sensu”

Od 10 do 12 maja 2019 w pięknie położonym klasztorze sióstr Benedyktynek w Hyning animatorzy z naszego ośrodka włączyli się w prowadzenie weekendu podstawowego dla polskich małżeństw mieszkających w Anglii.

Na rekolekcje przyjechało 7 par. Większość z nich należała do różnych wspólnot i została „skierowana” przez księży pracujących na polskich parafiach. Jedno małżeństwo przyznało, że przyjechali tylko dla tego, że mieli w pamięci doświadczenie Rekolekcji dla Narzeczonych w Polsce i motywowała ich myśl, że znowu będziemy ze sobą dużo rozmawiać o tak wielu sprawach. Jedno z małżeństw należące do Domowego Kościoła mówiło o tym, że ze wszystkich zobowiązań, które podjęli wstępując do tej wspólnoty – najtrudniejszy i często pomijany był dla nich dialog małżeński. Teraz wiedzą, jak się do niego zabrać. Były też małżeństwa mówiące o kryzysie we wspólnych relacjach, o nałogach i drodze wychodzenia z nich. Na ostatnim spotkaniu uczestnicy dzielili się uczuciami radości, nadziei, ulgi, poczucia bezpieczeństwa, lecz także zmęczenia, niepewności i świadomości potrzeby zmian przede wszystkim w sobie. Dla niektórych dialog był sporym wyzwaniem: Przeżyłem wzloty i upadki. Pokłóciłem się z żoną i rzuciliśmy obrączkami. Potem pogodziliśmy się i ze spotkania na spotkanie było coraz lepiej… Ale były również słowa innego małżonka: Poczułem się jak w pierwszych miesiącach naszego związku, gdy prowadziliśmy zeszyt „Nasze kwiatki” z listami miłosnymi. Widzę jak nasza miłość dojrzała przez te 13 lat…

Przez całe trzy dni towarzyszyły nam odgłosy pasących się za oknem klasztoru owiec. Weekend zakończył się w niedzielę Dobrego Pasterza:). Czuliśmy się dobrze zaopiekowani:)

– wyjeżdżam z nadzieją, że jest szansa na ponowne otwarcie się na siebie, na ponowne stanie się przyjaciółmi

– wierzę w lepsze jutro

– warto pracować nawet nad najdrobniejszymi sprawami

– wyjeżdżam z zapałem i chęcią do dalszej wspólnej pracy oraz chęcią zmiany tego, czego w sobie nie lubię

My, animatorzy wyjechaliśmy z uczuciami wzajemnej wdzięczności, radości z poznania się i z chęcią dalszej współpracy.

Od 22 do 24 marca 2019 roku w domu rekolekcyjnym  księży Pallotynów w Ząbkowicach Śląskich odbyły się pierwsze w tym roku rekolekcje podstawowe w naszym ośrodku. Prowadzącymi  byli Terenia i Robert Jagielscy, Ewa i Robert Stolarczykowie Anetta i Jarek Radeccy oraz ks. Jarek Żmuda.

Przyjmujemy jeszcze zgłoszenia na rekolekcje, podczas których rozpoznawać będziemy cechy naszego temperamentu, które mają istotny wpływ na nasze reakcje i relacje! Weekend odbędzie się w dniach 23-25 listopada, zapraszamy na niego małżeństwa, które były już na weekendzie podstawowym.

W ostatni wakacyjny weekend, od 30 sierpnia do 1 września 2018 w domu rekolekcyjnym  księży Pallotynów w Ząbkowicach Śląskich odbyły się drugie w tym roku rekolekcje podstawowe w naszym ośrodku. Prowadzącymi  byli Terenia i Robert Jagielscy, Ewa i Robert Stolarczykowie oraz Magda i Robert Soleccy z ośrodka zielonogórskiego, którzy nie odmówili pomocy i już po raz drugi wsparli nas swoją obecnością. Opieką duchową objął nas i uczestników ks. Jarek Żmuda.

Na weekend przyjechało 7 par małżeńskich, wszystkie skorzystały z proponowanej przez nas formy pracy i mamy nadzieję, że dialog zagości w ich codzienności.

Uczestnicy weekendu powiedzieli:

–  Chyba nigdy nie powiedziałem żonie tyle dobrego.

– Nie spodziewałam się, że mój mąż ma jeszcze do mnie takie uczucia, nie brałam pod uwagę, że przejmuje się tym, co miedzy nami się dzieje.

– Wyjeżdżam pełna szczerej chęci bycia blisko mojego męża, z wiarą, że razem możemy wszystko. A byłam na etapie szukania dla siebie mieszkania.

– Nasi rodzice nie dali nam przykładu życia małżeńskiego, staliście się dla nas takimi duchowymi rodzicami.

– Przyjechaliśmy prewencyjnie, jesteśmy małżeństwem 3 miesiące. Okazało się, że są sprawy nad którymi musimy się pochylić. Jesteśmy emocjonalnie przemieleni, wiele dowiedzieliśmy się o sobie.

– Przeżyłem wszystkie możliwe skrajne uczucia – załamanie, rozpacz, zachwyt.  W trakcie rekolekcji myślałem, że nic z tego nie będzie, że nie ma szans, byśmy się zrozumieli. Teraz wiem, że można, ale musimy się tego dialogu uczyć.

– Wygląda na to, że ksiądz też czuje tak jak my.

– Przeglądając zdjęcia znajomych na portalach społecznościowych widziałam same uśmiechnięte twarze ludzi, wydawałoby się, bez problemów. Uważałam, że wszyscy są szczęśliwi i nikt nie ma problemów, tylko my. Tu zobaczyłam normalne życie i poczułam, że nie jesteśmy sami.